Wat ik doe in Kameroen
Door: Bryndis en Wilg
Blijf op de hoogte en volg Bryndis en Wilg
16 Juli 2011 | Kameroen, Maan
Ontroerend om zoveel leuke reacties te krijgen, bedankt allemaal!
Ik moet wel even een misverstand uit de weg helpen: alhoewel ik onze gezamenlijke site gebruik is Bryndis 5.512 km (in een rechte lijn) van mij verwijderd in Nederland. Het is in de afgelopen 6 jaar niet eerder voorgekomen dat wij zo lang en zo ver van elkaar zijn. En ik vindt het niet makkelijk…
In het bos werk ik elke week met een ander team. Zo werk ik mee in het:
-inventarisatie team (inventarisatie en markering van de commerciële bomen die geveld kunnen worden), –het selectie team (uitzetten en markeren van uitsleepwegen), het velteam (vellen van de bomen), -het bomen uit het bos sleep team, -wegen team (geplande wegen maken in het bos), met als laatste het laad team (boomstammen op de vrachtwagens laden voor transport naar de zaagmolen). Door mee te werken krijg ik een goed beeld van de gehele operatie al is het ook zwaar werk. Waarschijnlijk kennen jullie allemaal wel Azobe (oranje/bruine tuinpalen en pergola’s), dat komt o.a. hier vandaan.
Ondanks dat ik gewend begin te raken aan het ritme van de week (5,5 dagen): 5:00 uur opstaan, 5:30 uur eten, 6:00 uur klaar voor vertrek naar het bos (met z’n allen in oude legertrucks), rond 8:00 uur weer eten en dan tot een uur of 15:00 uur aan een stuk door werken, terug lopen naar het veldkamp om daar rond 16:00 uur weer te vertrekken met de trucks naar het basiskamp waar ik ook slaap waar we rond 17:00 uur aankomen, is nog wel eens uitputtend. De werkers vinden me vast vreemd: zijn we druk bezig een lijn te kappen door het bos laat de “boss” (wilg is echt te lastig) ineens alles vallen, slaakt een gil en wordt wild van een klein beestje op een boom die dan meteen op de foto moet. Op het eind van de dag wil die dan ook nog eens bij de werkers achterin de truck stappen. Dat kan natuurlijk niet, hetzelfde uniform en als assistent mee werken alla, maar ik moet wel voorin de truck zitten.
Veel dorpen in de omgeving van Ma’an liggen langs de weg waar ook de verschillende concessies aan grenzen. In deze dorpen zijn de sociale aspecten van een FSC gecertificeerd bedrijf goed te zien. Er lopen verschillende projecten samen met de dorpelingen om hun voedsel en leefomgeving te verbeteren. Te denken aan scholen, veld-ziekenhuizen, kwekerijen met fruitbomen, vee, wegen, waterputten en voor Ma’an elektriciteit. Een ander aspect is natuurlijk loon. Doordat werkers loon ontvangen is er geld om betere huizen te bouwen en een motorfiets te kopen om je landbouwproducten (bijvoorbeeld cacao, komkommers en citrussen) te verkopen in de stad. Ook kunnen werkers gratis naar de dokter en werken ze met persoonlijke beschermingskleding.
Persoonlijk denk ik hierom dat juist voor Europese commerciële bedrijven in natuurlijke hulpbronnen een grote slag te slaan is op weg naar bestrijding van armoede en eerlijkere leefomstandigheden. Het minimum loon (bij wet) bedraagt hier nog steeds 1,50 euro per dag (zonder bonussen), bestaan de scholing vooral uit basisonderwijs en veel mensen leven nog steeds in hutjes gemaakt van palen en klei zonder vloer, kamers, stromend water, vervoer en elektriciteit. Maar het begin is er!
Op Ecologisch gebied is een operatie als deze echt geoptimaliseerd. Duurzaam bosbeheer komt tot zijn recht. Allen op fauna gebied is het lastig. Bushmeat levert veel geld op en controle (verheid) is er niet dus je kan op de markt gorilla vlees vinden ook al is het een beschermd diersoort. Bosbouw heeft wegen nodig en wegen geven toegang tot ver afgelegen bosgebieden en dus bushmeat. Het sluiten van de wegen is lastig daar ze dat gewoon slopen. Enige oplossing: Bruggen over rivieren slopen die de toegang tot het gebied verschaffen. Al kun je er dan zelf dus ook niet meer komen voor onderzoek (nodig voor FSC).
Speciaal voor de liefhebbers heb ik een greep uit de gekke beesten collectie, want die kom je hier natuurlijk genoeg tegen. Ik moet nog leren om goed met mijn nieuwe camera te werken (vooral met licht), dus de laatste foto’s zijn beter dan de eerste. Morgen bezoek ik het Nationaal Parc en hoop ik olifanten of gorilla’s te vinden.
-
17 Juli 2011 - 07:38
Jacqueline Knippenbe:
Hai Wilg, hardstikke leuk om over je
ervaringen in kamaroen te lezen, ook
voor mij een onbekend land alhoewel afrika dat natuurlijk niet is maar de varieteit van dit werelddeel in uiteraard uniek! Het lijkt me een enorme ervaring en belevenis en terwijl ik nu in overgeorganiseerd singapore zit is het verschil sociaal en economisch wellicht nog groter dan met nederland! Grappig ook ik dacht dat Bryndis mee was, ze had het waarschijnlijk ook super gevonden...
Prachtige foto's ook! Sommige insekten zou ik niet liever niet onverwacht tegenkomen maar tja dan
moet je ook niet de bush in, daar ontkom je niet aan! Vandaag hier in singapore ziet mijn dagindeling mede door het tijdverschil er iets anders uit, vanmorgen gesport en gezwommen (helaas blijft je lijf op een bepaalde leeftijd niet vanzelf in conditie) en nu zo richting centrum voor een heerlijke massage en sushi eten, beetje decadent dat realiseer ik me in verhouding met waar jij nu ziet maar het leuke aan alles is vaak ook de afwisseling en de tegenstellingen! Wens je veel energie en groetjes van jacqueline -
17 Juli 2011 - 19:54
Astrid:
Hoi Wilg, Ik vroeg me al af hoe het zat. Bryndis had toch net een nieuwe baan?
Mooie foto's!
Veel plezier daar,weer een mooie ervaring toevoegen. -
21 Juli 2011 - 15:16
Bryndis:
WOOOOOOOOOOOWWWWWWWWW!
Wat een super foto's!!
Ik hou van je,
alles gaat goed hier in engeland...
werkse, heel veel plezier daar! x -
24 Juli 2011 - 13:00
Oma:
hello wilg. leuk dat jij te bereiken bent; de hartelijk groeten van mij(oma perdijk. er zijn wel griezelige insecten hoor. het werk is zwaar,maar wel erg leerzaam.de beste wensen en tot ziens, een dikke zoen en totn ziens .daaaaag. -
28 Juli 2011 - 20:29
Willemijn:
Hi Wilg,
Leuk dat je deze site weer gebruikt en dat ik dus een mailtje in mijn inbox kreeg. Klinkt als zwaar werk, maar ook geweldig om mee te maken. Goed om te horen dat FSC zulke verdragende consequenties naast verantwoorde kap. Dat laatste wist ik natuurlijk, dat eerste niet. Zoals je zegt; het begin is er!
Ben benieuwd naar meer verhalen en meer foto's!
Groetjes,
Willemijn -
31 Juli 2011 - 17:35
Lies En Geri:
Dag Wilg,
Nog een maandje hé, dan zit het er al weer op. We hopen dat je het nog steeds leuk en interessant vindt.
Prachtig mooie foto's op de site. Heb je nog meer foto's, die je op je pagina kunt zetten? Maar misschien is dat daar niet zo eenvoudig vanuit het oerwoud. Later is ook wel leuk.
geniet er nog een maandje van!
Groetjes, Lies en Geri -
03 Augustus 2011 - 15:07
Alice En Hans:
Leuke foto's Wilg, in de weken die volgen kom je zeker nog verschillende insecten en andere dieren tegen die de moeite waard zijn om foto's van te maken. Veel plezier en dikke kus.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley