Laatste bezoek Shedem

Hallo Allemaal,

Wat begon als een mooi project, vol idealen, met gemotiveerde mensen en een hoop goede wil, wat er van over is op dit moment is een crisis. De focus ligt op dit moment op de economische aspecten en alle “duurzame en sociale zaken” als werkgelegenheid bieden voor de 2000 boeren of voor de Shedem gemeenschap waar Wilg de afgelopen tijd voor heeft gewerkt zijn geschrapt.

Wel heeft Wilg een Bamboo bos management plan kunnen ontwikkelen, voor eventuele toekomstige plannen. Zijn laatste werkdag is op 8 mei. Ik kan jullie dus een verhaal vertellen van de afgelopen paar weken vol onzekerheid. Over (voor mij) niet te volgen managementbeslissingen of over mijn ontbreken van vertrouwen. Over het feit dat we een projectvoorstel geschreven hebben voor de GIZ (een Duitse ontwikkelingsorganisatie) welke was geaccepteerd (wat op zich een prestatie is om dit in een week voor elkaar te krijgen) maar hoe african bamboo daar weer een stokje voor heeft gestoken.

Maar ik vertel liever het verhaal in het gebied van de mountain lion of de Ethiopische wolf, onze laatste tocht naar Shedem. Shedem ligt in de Bale Mountains naast een national park, een uniek gebied waar veel endemische diersoorten voorkomen. Er gaat geen weg naar toe, er komen geen toeristen in Shedem en de enige manier hoe je er kan komen is ter paard of lopend. We hebben dit keer de route door het national park genomen (3500 meter). Het was prachtig om er een dag lang al hupsend op een eigenwijze muilezel doorheen te rijden. Springend over kreekjes en rotsen, soms stijl naar beneden of omhoog. Vervolgens hebben we een week lang een inventarisatie gedaan in het bamboe bos. Het is hier het begin van het regenseizoen dus alles was nat, koud en modderig in de bergen maar toch was het prachtig. We hebben samengewerkt met een aantal mensen van Shedem en zelfs de community leader “Sultan” heeft meegewerkt. In het bos hebben we de zeldzame Mountain Njala’s gezien, verschillende endemische apensoorten, bushbacks, zwijntjes, vogels en drolletjes van een luipaard en een pootafdruk van de mountain lion. Na een dag lang bamboe culms opmeten en s’avonds berekeningen maken waren de verhalen bij het kampvuur prachtig. Doordat je samenwerkt met mensen krijg je een uniek kijkje in de keuken van een andere cultuur. Hassan (een oudere man die mee heeft gewerkt) had bijvoorbeeld prachtige sprookjes/kampvuur verhalen en ik vond de verhalen van “Sultan” over zijn 3 vrouwen ook integrerend. Aan het eind van de week gaven ze ons een culturele lokale moslim ceremonie. Vrouwen uit het dorp hadden allerlei soorten traditioneel voedsel klaargemaakt als afscheid. De lokale koffie, melk en honing was lekker, en de “Mirka” was supervoedzaam. Het was uiteindelijk een emotioneel afscheid, waar mensen bij moesten huilen. Men had gehoopt dat African Bamboo meer zou kunnen betekenen voor de Shedem community. Ze hebben zelf een ongelofelijk kapitaal gespaard voor de aanleg van een weg naar Shedem, ze krijgen echter bij de lokale overheid eerder prioriteit voor de aanleg van een weg als er een bedrijf achter staat. Zo’n weg betekend veel voor de mensen uit Shedem. Als een vrouw uit Shedem bijvoorbeeld moet bevallen moet ze nu een gevaarlijke tocht maken ter paard of lopend naar een dokter in Goba (dat is meer dan 5 uur lopen/rijden).

Op de terugweg hebben we een dagje bij het meer Lagano gespendeerd. Voor de vogelliefhebber een paradijs. Hoogtepunt was een koppeltje visarenden op 2.5 meter afstand in een boom, een hopje, de maribo’s en andere prachtige creaturen.

Voor Shedem kunnen we niet meer doen dan een goed Forest Management Plan te schrijven en daar zijn we dus mee bezig tot en met 8 mei. Daarna een weekje op vakantie en dan komen we samen de zomer vieren in Nederland.

Allemaal een zonnige knuff,

Bryndis