Witte stranden en lieve mensen in krottenwijken
Door: Bryndis en Wilg
Blijf op de hoogte en volg Bryndis en Wilg
21 Juni 2008 | Fiji, Suva
Hoi Hoi
Je bent net aangekomen op het vliegveld van Fiji en gelijk vliegen er tal van mensen op je af. Of je al een hotel hebt gevonden? Waar ga je naar toe? Taxi nodig? Een beetje bedreigend als je net van het rustige Niue af komt of het westerse Nieuw Zeeland. Het was al donker en we hadden inderdaad een slaapplek nodig dus zijn we maar meegegaan met een van de chauffeurs. Hij bracht ons naar een backpackershotel. Nou ja, hotel… de onderste verdieping zat scheef in elkaar getimmerd en je kon er op sommige plaatsen gewoon door de muur heen kijken. Het was wel weer even wennen, zo’n stad als Paramaribo. Dronkaars, harde muziek, stinkende auto’s, afval, een mierenhoop van mensen en het grote verschil tussen arm en rijk.
De volgende dag naar Suva, de hoofdstad vertrokken. Suva ligt aan de andere kant van het grootste eiland. 3.5 uur in de bus zonder een bos te zien. (heel vreemd, dit eiland stond ooit vol tropisch regenwoud, maar het westen is voor een groot deel veranderd in suikerbiet velden en plukjes dennen plantages) Aangekomen op het busstation van de Suva, was er niemand van de GTZ (onze opdrachtgever). Miscommunicatie omdat het zondag was?
We vielen wel op daar, met al onze grote tassen. Toen Wilg brood ging kopen, probeerde een dronken man de laptoptas te stelen! Gelukkig werd Bryndis geholpen door een stel kinderen en een aardige vrouw. Na 3 uur wachten nam die vrouw ons mee naar haar huis. Ze zag er niet al te rijk maar ook niet arm uit, maar bracht ons naar de armste plaats van Suva. “Een settlement” het Nederlandse woord is krottenwijk. Ze woonde in een piepklein huisje van 4 bij 4 meter. Haar man was een visser en verschrikkelijk vaak op zee, zij was dus verschrikkelijk vaak alleen. Het was mooi om te zien hoe alles in dat mini huisje zijn plekje had. Hoe zorgvuldig het zo mooi mogelijk werd gemaakt. Haar huisje was misschien klein, maar het was wel een van de betere in de buurt. Het huis had tenminste muren van hout in plaats van plastic zeil. De buurt stonk naar urine vond ik, riolen bestaan daar niet. Maar zij woonde aan de rand van de wijk dus had je er daar gelukkig niet zoveel last van. De vrouw deelde haar avondeten met ons. Niet veel meer dan wat noedels en een yam (knolgewas) maar toch kon ze er nog wat lekkers van maken.
De volgende dag zijn we naar het hoofdkantoor van de GTZ gegaan. Het tegenovergestelde van onze lieve vrouw. Rijke gebouwen in een weelde van tropische planten en vogels. Maar de GTZ had het stiekem te druk voor ons. Dus werden we gestationeerd bij het Fiji-aanse bosbouwinstituut.
Daar zijn ze wel heel erg aardig. We wonen nu bij een Fiji-aans gezin in huis. Een papa, werkt bij bosbouwonderzoek, een mama en twee dochters van 5 en 1.5 jaar oud.
Het is erg leuk om een keer bij een gezin te wonen. Je leert dan zo veel meer over de cultuur. Het bosbouwinstituut zit gelukkig ook aan de rand van Suva. Het is hier dus erg rustig en op twee minuten lopen is het mooiste park van de hele omgeving! Het Colo-I-Suva Forestry Park, vol tropische kreekjes, watervallen en poeltjes waar je lekker in kunt zwemmen.
Je bent net aangekomen op het vliegveld van Fiji en gelijk vliegen er tal van mensen op je af. Of je al een hotel hebt gevonden? Waar ga je naar toe? Taxi nodig? Een beetje bedreigend als je net van het rustige Niue af komt of het westerse Nieuw Zeeland. Het was al donker en we hadden inderdaad een slaapplek nodig dus zijn we maar meegegaan met een van de chauffeurs. Hij bracht ons naar een backpackershotel. Nou ja, hotel… de onderste verdieping zat scheef in elkaar getimmerd en je kon er op sommige plaatsen gewoon door de muur heen kijken. Het was wel weer even wennen, zo’n stad als Paramaribo. Dronkaars, harde muziek, stinkende auto’s, afval, een mierenhoop van mensen en het grote verschil tussen arm en rijk.
De volgende dag naar Suva, de hoofdstad vertrokken. Suva ligt aan de andere kant van het grootste eiland. 3.5 uur in de bus zonder een bos te zien. (heel vreemd, dit eiland stond ooit vol tropisch regenwoud, maar het westen is voor een groot deel veranderd in suikerbiet velden en plukjes dennen plantages) Aangekomen op het busstation van de Suva, was er niemand van de GTZ (onze opdrachtgever). Miscommunicatie omdat het zondag was?
We vielen wel op daar, met al onze grote tassen. Toen Wilg brood ging kopen, probeerde een dronken man de laptoptas te stelen! Gelukkig werd Bryndis geholpen door een stel kinderen en een aardige vrouw. Na 3 uur wachten nam die vrouw ons mee naar haar huis. Ze zag er niet al te rijk maar ook niet arm uit, maar bracht ons naar de armste plaats van Suva. “Een settlement” het Nederlandse woord is krottenwijk. Ze woonde in een piepklein huisje van 4 bij 4 meter. Haar man was een visser en verschrikkelijk vaak op zee, zij was dus verschrikkelijk vaak alleen. Het was mooi om te zien hoe alles in dat mini huisje zijn plekje had. Hoe zorgvuldig het zo mooi mogelijk werd gemaakt. Haar huisje was misschien klein, maar het was wel een van de betere in de buurt. Het huis had tenminste muren van hout in plaats van plastic zeil. De buurt stonk naar urine vond ik, riolen bestaan daar niet. Maar zij woonde aan de rand van de wijk dus had je er daar gelukkig niet zoveel last van. De vrouw deelde haar avondeten met ons. Niet veel meer dan wat noedels en een yam (knolgewas) maar toch kon ze er nog wat lekkers van maken.
De volgende dag zijn we naar het hoofdkantoor van de GTZ gegaan. Het tegenovergestelde van onze lieve vrouw. Rijke gebouwen in een weelde van tropische planten en vogels. Maar de GTZ had het stiekem te druk voor ons. Dus werden we gestationeerd bij het Fiji-aanse bosbouwinstituut.
Daar zijn ze wel heel erg aardig. We wonen nu bij een Fiji-aans gezin in huis. Een papa, werkt bij bosbouwonderzoek, een mama en twee dochters van 5 en 1.5 jaar oud.
Het is erg leuk om een keer bij een gezin te wonen. Je leert dan zo veel meer over de cultuur. Het bosbouwinstituut zit gelukkig ook aan de rand van Suva. Het is hier dus erg rustig en op twee minuten lopen is het mooiste park van de hele omgeving! Het Colo-I-Suva Forestry Park, vol tropische kreekjes, watervallen en poeltjes waar je lekker in kunt zwemmen.
-
25 Mei 2008 - 10:35
Astrid:
Hoi,je 3 berichten gelezen. Het afscheid van je idyllische eiland,ik zou wel een traantje gelaten hebben denk ik.
Het verschil tussen rijk en arm. Als ik niet op zou passen zou ik de laptop mee hebben laten nemen uit schuldgevoel over mijn eigen rijkdom.(Laatst vroeg 1 van de daklozen of ik niet een paar kamers overhad,ik heb hem eerlijk gezegd dat ik inderdaad kamers overhad. Het leuke was dat er meerder mannen riepen dat ze dan bij mij kwamen wonen en daar met elkaar gekscherend ruzie over gingen maken. Ze misgunnen je niks,geweldig).
Een mooi mens die lieve vrouw,je ziet haar gewoon trots zitten wezen.
Het Lord of the Rings land is prachtig,het zal op menig verlanglijstje prijken.
Geniet maar volop,ik kom terzijnertijd wel life je verhalen aanhoren,knuffel
Astrid -
25 Mei 2008 - 12:22
Arend:
eey wilg en bryndis, fijn dat alles goed gaat daar. hier in arnhem is ook alles oke.
we hebben lekker weer gehad dus dat is erg relex.
er zijn in huis en aantal dingen verandert
ten eerste is sterre samen gaan wonen met mark in een leuk huis aan de andere kant van sonsbeek.
ten tweede gaat sonja per 20 jnui verhuizen
en ten deerde gat ferial misschien naar barcelona maar als ik daar meer over weet laat ik het je zo snel mogelijk weten.
in de plaats van sterre hebben we een leuke jonge man in huis gehaald van +/- 27 jaar oud hij studeert landschapsarchitectuur bij jou op school.
ik hoop dat jullie je goed vermaken en dat jullie een fijne tijd hebben. liefs en groetjes arend en kris en De lawick tot mails en heel veel plezier.
PS:
IK MIS JE AANWEZIGHIJD Wilg -
25 Mei 2008 - 16:31
Mirjam:
Hey Bryndis en Wilg, wat een avonturen! En wat gaat het snel! Was zeker wel even slikken toen jullie Niue verlieten. Hebben jullie nog wat kunnen betekenen voor de bevolking daar met jullie onderzoek? Vind het wel erg leuk om een beetje op de hoogte te blijven hoor van jullie avonturen :).
In lekkerkerk gaat alles goed. Ik heb vorige week auditie gedaan bij dat bandje waar ik je over verteld heb. Ik vond het erg leuk, wel apart hoor, had natuurlijk nog nooit zoiets gedaan. Ik heb alleen nog niks van ze gehoord, heb van Kees (gitaarleraar) gehoord dat de meningen verdeeld waren binnen de groep.
Volgende week heb ik het eindconcert van het koor. Wordt volgens mij echt gaaf! Met een aantal nummers speelt er ook een band mee, we gaan van de week voor het eerst oefenen met ze dus ben benieuwd. Ja,ja ben helemaal in to the music tegenwoordig ;).
En... ik ga wsl binnenkort (sept wsl) op kamers in Rotterdam. Word ik eindelijk zelfstadig :p.
En... niet geheel onbelangrijk... :) mijn oudste zus gaat trouwen!!! :) Leuk he!
Geniet nog van de avonturen die nog gaan volgen! Ik ben benieuwd naar jullie verdere verhalen!
x Mirjam -
28 Mei 2008 - 20:39
Tommy-boy:
keep up the postings dude! -
28 Mei 2008 - 21:51
Bas:
Bulaaaa !! B&W
Lekker om jullie foto,s en verhalen zo te lezen, lijkt het dat ik toch even bij jullie langs kan komen.Zijn jullie knieen nog heel na al dat geglibber?
Kijk uit naar jullie verdere verhalen en foto,s.
Liefs,
Bas
-
30 Mei 2008 - 11:23
Yannick:
He bryndis en wilg, ik heb even de tijd genomen om jullie verhalen van de geweldige avonturen te lezen. SUPER! daar wil ik ook wel naartoe :)
Wij zijn nu alweer 4 maanden weg en jullie dan ook zo iets toch?
Nouja, hoop dat jullie nog een leuke tijd op Fiji hebben en we horen wel van jullie,
Groetjes
Niek Klomberg -
05 Juni 2008 - 07:54
Bas Tinhout:
Hey daar!
Wat een super ervaringen allemaal. Jullie beleven daar echt een hoop. Voor ons gaat het avontuur over een paar weken weer verder: we gaan op vakantie in de Kalahari en daarna ga ik met Ory naar Kwazulu-Natal!
Heel veel plezier daar nog!
groet,
Bas -
17 Juni 2008 - 23:23
Marlies Obergh:
Bryndis en Wilg fijn wat van jullie te vernemen.
Het gaat jullie goed samen oke.
Tot mailens
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
